ธรรมบรรยาย เรื่อง |
ฟัง |
ดาวน์โหลด |
 ๐๒-๐๐๑ รู้ตนก็รู้คนอื่น
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๒ ใจเรานั้นสำคัญนัก
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๓ จิตมีราคะนั้นฉันใด
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๔ ราคะนั้นหลากหลาย
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๕ มองจุดเด่นจะเห็นชัด
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๖ ความโกรธมีโทษไฉน
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๗ มองดูใจแล้วจะรู้
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๘ โมหะนั้นฉันใด
|
|
 |
 ๐๒-๐๐๙ บริหารตนบริหารคน
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๐ หมอกบังใจ
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๑ ใฝ่ความดี
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๒ แสงส่องใจ
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๓ มีหลักคิด
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๔ ฟุ้งได้ก็สงบได้
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๕ ความหลากหลายของโมหะ
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๖ ไรัปัญญาจะหลงทาง
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๗ ยามหดหู่ผู้รู้ได้ไร้ปัญญา
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๘ สงบใจได้ไร้กังวล
|
|
 |
 ๐๒-๐๑๙ เหนืออารมณ์
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๐ ธรรมะเหนืออธรรม
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๑ น้อมนำทางสว่างใจ
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๒ ตามดูจิตคิดอย่างไร
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๓ เห็นคุณโทษให้ประจักษ์
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๔ รู้วิมุตติความหลุดพ้น
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๕ ตามดูให้รู้ตลอด
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๖ อะไรคือศีรษะแห่งโลก
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๗ เครื่องมือตัดศีรษะ
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๘ อะไรปิดบังโลกไว้
|
|
 |
 ๐๒-๐๒๙ อะไรผลักไสโลกไป
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๐ อะไรกระซิบใจสัตว์โลก
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๑ อะไรภัยใหญ่ของโลก
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๒ ธาราอารมณ์
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๓ อะไรกั้นกระแส
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๔ อะไรเป็นเครื่องตัดกระแส
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๕ นามรูปดับไปที่ไหน
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๖ ไม่ข้องไม่ติดจิตสงบ
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๗ ความฉลาดในธรรม
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๘ น้อมนำความสุข
|
|
 |
 ๐๒-๐๓๙ หวง ห่วง ห้วง
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๐ อะไรทำใจฉันให้หวั่นไหว
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๑ รู้ต้น กลาง ปลาย ไม่หวั่น
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๒ คุ้มครองใจด้วยรู้แล้วดับ
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๓ ชีวิตวิวัฒน์
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๔ รู้ฝั่งทั้งสอง
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๕ ทางไปสู่ฝั่งแห่งเวท
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๖ รู้ฐานะแห่งบาปกรรม
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๗ ฉฬัง(ฉฬัง)ดุเบกขา
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๘ วางเฉยในอารมณ์
|
|
 |
 ๐๒-๐๔๙ ทุกข์นี้มาจากไหน
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๐ ใครสร้างความทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๑ มุนีมีที่ใจ
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๒ เส้นทางของธีรชน
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๓ สำคัญที่ใจไปเกี่ยวเกาะ
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๔ สติต้องใช้ในที่ทั้งปวง
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๕ อริยคุณ ๕
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๖ ฉลาดจะได้ประโยชน์
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๗ บำบัดทุกข์บำรุงสุข
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๘ ธรรมะจากอาหาร
|
|
 |
 ๐๒-๐๕๙ อย่างไรเรียกว่าศึกษา
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๐ เส้นทางดับทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๑ พิจารณาขจัดสงสัย
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๒ ต้านกระแสตัณหา
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๓ พิจารณาอารมณ์
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๔ รู้เท่าทันบันเทาทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๕ สักกะผู้องอาจ
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๖ จิตสร้างเรือนตน
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๗ ความเห็นเป็นเหตุ
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๘ ไม่มี มี แล้วไม่มี
|
|
 |
 ๐๒-๐๖๙ ปัญญารักษาตนได้
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๐ เป็นไปโดยธรรม
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๑ น้อมนำสู่ความสุข
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๒ ทำอย่างไรจึงไม่กลัว
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๓ ดูใจ ถามใจ ตอบใจ
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๔ บนเส้นทางของมุนี
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๕ รูปขันธ์นี้เป็นอย่างไร
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๖ มารเสนาพาให้ส่าย
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๗ เสนามารผู้ผลาญความดี
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๘ ความกลัวจะกลับกล้า
|
|
 |
 ๐๒-๐๗๙ ได้มาในทางไม่ดีมีปัญหา
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๐ สุตะ ศีล ส่งสู่สุข
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๑ ศีลวัตรมงคลมีผลไฉน
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๒ มองอย่างไรจึงเป็นมงคล
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๓ ละตัณหาพาสู่สุข
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๔ อะไรพาใจให้สัดส่าย
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๕ นิพพานในขณะจิต
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๖ รักษาจิตด้วยพิจารณา
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๗ มรรคผลพระอริยสาวก
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๘ อยากสงบต้องใฝ่สงบ
|
|
 |
 ๐๒-๐๘๙ สงบรู้เชิดชูจิต
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๐ รู้จักคิดจะเห็นธรรม
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๑ พ้นไปได้จะหายทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๒ หวังมากทุกข์มาก
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๓ สร้างปัญญาพัฒนาตน
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๔ ปัญญาพาให้บริสุทธิ์
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๕ ท่านเห็นทุกข์บ้างไหม
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๖ เห็นเหตุแห่งทุกข์บ้างไหม
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๗ ดับทุกข์ได้บ้างไหม
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๘ ใจสูงขึ้นหรือต่ำลง
|
|
 |
 ๐๒-๐๙๙ ความขัดแย้งในจิต
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๐ รู้เหมือนไม่รู้
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๑ ชี้ทางบันเทาทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๒ เป็นได้เป็นดี
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๓ ตบแต่งภพชาติ
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๔ รู้ดีมีคุณ
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๕ อุบายถ่ายถอนทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๖ จะได้สุขถ้ารู้จัก
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๗ ผลกรรมทำไว้ย่อมได้ผล
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๘ ทุกข์ติดตามเรามาธรรมดาจริงๆ
|
|
 |
 ๐๒-๑๐๙ ทุกข์เกิดจากความกังวล
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๐ ลดเหตุแห่งกังวลจะดลสุข
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๑ เห็นธรรมในใจตน
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๒ อย่ารับใช้มาร
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๓ ความกล้าหาญมาจากไหน
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๔ เสริมสร้างทางสงบ
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๕ กำหนดรู้ที่จิต
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๖ อย่าได้คิดจนกังวล
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๗ ความคิดดีจะมีผล
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๘ เพื่อหลุดพ้นจากทุกข์ภัย
|
|
 |
 ๐๒-๑๑๙ มองไปให้ตลอด
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๐ ลดจุดบอดภายในใจ
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๑ หมักหมมจนหม่นหมอง
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๒ เสริมสร้างกุศลกระแส
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๓ พุทธคุณหนุนใจ
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๔ คิดดีได้จะสุขใจ
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๕ เพื่อความเป็นผู้กล้าหาญ
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๖ ยิ่งไขว่คว้าปัญหายิ่งมาก
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๗ ท่องทะเลอารมณ์
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๘ เพิ่มความรู้คู่ชีวิต
|
|
 |
 ๐๒-๑๒๙ อยู่อย่างเชิดชูจิต
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๐ คุมความคิดพิชิตมาร
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๑ อยู่ดีมีธรรมค้ำจุนจิต
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๒ ปล่อยวางเมื่อว่างบาป
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๓ มุ่งหน้าเข้าหาฝั่ง
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๔ บนเส้นทางพระอริยะ
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๕ จากเศร้าหมองเป็นผ่องแผ้ว
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๖ ถ้ารู้แล้วจะหายหลง
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๗ มุ่งตรงสู่ประตูธรรม
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๘ ลดความเพลินเดินสู่สุข
|
|
 |
 ๐๒-๑๓๙ สุขทุกข์อยู่ที่ใจของเรา
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๐ รูปสัญญาพาสู่สุข-ทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๑ จิตคุ้นกับอะไรไปตามนั้น
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๒ อะไรปรากฎให้กำหนดรู้
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๓ ดีแท้มีประโยชน์โทษไม่มี
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๔ กลวิธีหนีความทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๕ ทรัพย์สร้างสุขเกษมสันต์
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๖ กายเรานี้เป็นธรรมที่สำคัญ
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๗ ปัญญาส่องมองตน
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๘ บนเส้นทางพุทธะ
|
|
 |
 ๐๒-๑๔๙ ประพฤติอย่างไรเรียกว่าดี
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๐ ขัดเกลาเบาบางกระจ่างใจ
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๑ แสงธรรมนำจิต
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๒ พุทธานุภาพล้ำรำพัน
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๓ รู้จำ รู้แจ้ง รู้จริง
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๔ เป็นเทพโดยธรรม
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๕ โลกทัศน์พัฒนา
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๖ สังขาราไม่มีที่เที่ยงจริง
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๗ รู้ถ่ายถอนผ่อนคลาย
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๘ สุขทุกข์อยู่ที่เรายึดเอา
|
|
 |
 ๐๒-๑๕๙ ให้ได้ผลบ้างก็ยังดี
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๐ เพียงเท่านี้ก็ดีแล้ว
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๑ ฝึกปรือตนเพื่อผลที่ดีกว่า
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๒ รู้ปล่อยวางก็ว่างได้
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๓ ตัวตายแต่ไม่ตาย
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๔ ก้าวไปข้างหน้าอย่าท้อถอย
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๕ ผู้เจริญที่แท้จริง
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๖ กระจกส่องใจ
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๗ ยอมรับความจริงได้สิ่งดี
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๘ เส้นทางสร้างความสำเร็จ
|
|
 |
 ๐๒-๑๖๙ ลดโรคาทางอารมณ์
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๐ รู้จักข่มใจบ้างจะสร่างทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๑ เพราะอะไรเล่าจึงเล่าร้อน
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๒ รู้วางลงได้จะคลายร้อน
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๓ สร้างความรู้เชิดชูตน
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๔ ใจมั่นคงทรงตัวได้
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๕ เพราะตัณหาพาไป
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๖ ควบคุมใจไกลกังวล
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๗ เกิดอีกทีดีกว่าเดิม
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๘ รู้ได้ทันจะมั่นคง
|
|
 |
 ๐๒-๑๗๙ รู้จริงได้ก็คลายโศก
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๐ รู้ปล่อยวางห่างทุกข์
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๑ สุขมีได้ถ้าไม่ยึด
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๒ ก้าวหน้าได้สบายขึ้น
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๓ รู้ละวางห่างปัญหา
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๔ ใครนำมาซึ่งความสุข
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๕ ญาณสังวร
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๖ จากอาหารผ่านสู่สุข
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๗ เศร้าหมองผ่องใสใจเป็นหลัก
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๘ จับหลักได้ให้ประโยชน์
|
|
 |
 ๐๒-๑๘๙ รู้แจ้งก็รู้จริง
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๐ รู้แจ้งก็รู้จริง(ต่อ)
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๑ วิญญาณอยู่ที่ไหน
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๒ จะเป็นนายหรือเป็นทาส
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๓ เข้าใจได้ให้ประโยชน์
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๔ ทุกข์และโทษคลายลง
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๕ ธรรมะเป็นกำลัง
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๖ โลกแตก
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๗ ขัดเกลาให้เบาบาง
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๘ สำคัญที่ใจสงบ
|
|
 |
 ๐๒-๑๙๙ หวังผลทนสร้างเหตุ
|
|
 |
 ๐๒-๒๐๐ รู้ทันความจริงเป็นสิ่งดี
|
|
 |
 ๐๒-๒๐๑ ทำวัตรเช้า-เย็น
|
|
 |
 ๐๒-๒๐๒ สวดเจริญพระพุทธมนต์
|
|
 |